Van kinds af aan heb ik overal en altijd mijn woordje klaar en eiste ik om op de hoogte te blijven van plannen en ontwikkelingen in huis. De onderzoekende, nieuwsgierige mindset van een kind die wil weten hoe alles in elkaar zit, ben ik nooit verloren. Dat leidde ertoe dat ik het belangrijk vind om verschillende partijen en belangen serieus aan te horen, en informatie van beide kanten op te nemen. Dan nog neig je meer naar één kant waar je het mee eens bent. In mijn geval is dat vaak de kant van de feiten en de wetenschap. Toch kom ik vaak tot een oplossing of conclusie die meer in het midden van twee uitersten zit en neem ik zo veel mogelijk belangen in acht. In een polariserende samenleving vind ik het belangrijk om de nuance en de luchtige kant op te zoeken, maar wel realistisch te blijven. Altijd zat ik overal tussenin. Al jong interesseerde ik mij in politiek en milieu en besefte ik mij dat er geen enkele politieke partij is waar ik achter sta. Waar ik het op links niet mee eens was, paste ik bij rechts en andersom. Waar ik progressief toch wat te ver, te drastisch en eng vond, paste ik meer in het conservatieve plaatje, wat ook naar mijn smaak vaak weer te extreem was. De partijen die zich meer in het centrum begeven gingen naar mijn mening te snel mee naar wat gunstig was voor hun groei.
Als we de wereld duurzamer en beter willen maken voor de jongere generaties moet er echt wat aan die extreme houdingen veranderen. Out-of-the-box-denken, de nuance opzoeken, een groot ego loslaten en oplossingen vinden moet de norm worden, niet de uitzondering. Als biologie studente bevind ik mij vaak midden in de natuur, maar ook tussen twee uitersten. Van wetenschappelijke vraagstukken zoals ‘is een virus wel of geen levend organisme?’ tot meer politiek gelieerde vraagstukken over klimaat en milieu, ik zit er bijna altijd tussenin. Schrijven gaf mij altijd rust, want al schrijvend orden ik mijn gedachten en informatie en analyseer ik alledaagse gebeurtenissen. Dus dit blijf ik doen, maar nu serieuzer met mijn online column.
Voor een mening openlijk mag worden uitgesproken moeten beide kanten van een verhaal zijn uitgezocht en daarbij moet iemand buiten hun eigen bubbel treden. Het liefst zou ik willen dit een norm was voor iedereen, maar het is nou eenmaal bevorderlijk voor overleving in de natuur om uit te gaan van vooroordelen, en dus zijn mensen geprogrammeerd om vooroordelen te hebben. Zelf probeer ik zo veel mogelijk op deze manier te leven en een open houding voor nieuwe informatie is daarbij belangrijk. Een mening is niet vast, zoals steen, maar vloeibaar zoals de wind en de golven. Het ego en iemands trots mogen wel eens gekrenkt worden om in te zien dat dingen toch echt meer grijs zijn dan zwart-wit.
Naast het schrijven over serieuze zaken neem ik ook lezers mee in mijn bevindingen in het veld over soorten of soortgroepen. Via een betaald lidmaatschap bied ik extra columns aan die dieper ingaan op de materie, ik bied gastlessen en excursies aan voor scholieren en ik verkoop handgemaakte sieraden en assecoires met een natuurthema of van natuurlijke materialen. Een deel van de opbrengst gaat naar goede, groene doelen en het andere deel gebruik ik om het opbouwen van Anouk Tussen de Natuur en mijn ambities als bioloog in de dop te financiëren.
In het kort
In het column ‘Anouk Tussen de Natuur’ zoekt de biologie studente en vogelaar op een luchtige, verfrissende manier naar het grijze gebied van een probleem of het publieke debat in de biologie, verduurzaming, agrarische sector en ecologie. Daarnaast worden lezers meegenomen in de eigen bevindingen in het veld,, zoals leuke soorten of opmerkelijkheden en actuele gebeurtenissen in de natuur. Dit alles het liefst gepaard met anekdotes, alledaagse voorbeelden, luchtige taal en interessante weetjes. Natuureducatie is voor iedereen. Je leest het allemaal in ‘Anouk Tussen de Natuur’!